Born to Quilt

Het afgelopen weekend ben ik hier geweest!!!! Wat een feest was dat!!

Allereerst hebben we zaterdag vanaf La Peche Piron-Montaigut zo'n 4 uur gereden over allemaal kleine weggetjes! Prachtig strak blauwe lucht en een zonnetje, helemaal perfect.

We reden door de meest kleine gehuchtjes, en de één nog liever, schattigere en romantischer dan de andere. En een heel enkel keer een cluster van huisjes, waar je echt denkt dat er niemand meer woont. Verlaten, desolaat, troosteloos en verwaarloosd zo zag het er ook af en toe uit. De route van te voren uitgestippeld en op een papiertje geschreven, dat werkte niet helemaal, maar zonder al te veel omrijden en andere foute routes zijn we er gekomen!! Eindelijk.......nous sommes arrivés!

Wat een snoephuisje is dat! Alsof je een sprookje inloopt. Wij naar binnen, en daar was Veronique. We werden hartelijk verwelkomt en we waren gelukkig niet eerder zei ze, want ze had zojuist een bus vol Japanners gehad. Ze moest nog even het e.e.a. opruimen. Een bus vol? Tjeempie, dat is dan buiten wachten......wij waren met zijn tweeën en dan Veronique er ook bij,  dat was al aardig vol, laat staan een bus vol Japanners (of Spanjaarden of Italianen of....of....) Het is namelijk een héél klein winkeltje, maar vol met heerlijke stofjes, boeken, patronen, garen en ander quilt-équipment.

Natuurlijk ook even samen op de foto! Foto 1.....STOMME foto!!! Ik zei nog zo tegen zuslief "kijk nou of ie leuk is!" Maar nee, zuslief lag al weer met haar neus in de lapjes! Buiten nog maar een foto, en zodra Veronique doorhad dat de zus haar fototoestel op haar richten greep ze me vast! Gelukkig...ik leuk, maar Veronique wat ongelukkiger!

####

Uiteraard was ik heel benieuwd naar de Mystery Quilt. Gevraagd of ik die mocht zien, "naturellement"! Even een belletje naar het huis en de "mari" kwam hem brengen! Wat een prachtige quilt is dat, ik vond hem al geweldig maar nu is het eeuwige liefde. Helaas geen foto van gemaakt,  het was alleen maar één groot aaaahhhhhh-moment! 

####

Ook hebben we kennis gemaakt met Lizzy, wat een gevaarte is dat. Ik werd door Lizzy gewoon omgeduwd, nou.....dat wil wat zeggen!! (hahahaha over wie?) Maar het is zo'n doddekop. Een jonge (grote) speelse hond, die al precies weet wanneer er een foto wordt gemaakt en daar dan ook even voor exposeert.

Heel gek ;o)......maar we zijn niet met lege handen naar huis gegaan. Een paar heerlijke lapjes en een aantal knoopjes rijker zijn wij (na 2 uur) weer vertrokken naar ons hotel!

Volgende blog verder!
Dan, een foto van de buit en de vorderingen van mijn Mystery Quilt!