Jippie de EasyStreet is af!!
en al het leed is geleden!
Het begon in november 2012....aanvankelijk was ik niet van plan om aan de
mystery van Bonnie Hunter, Quiltville mee te doen.
Op de valreep........kon ik het niet laten!
Vele meters stof werden versneden in driehoekjes, rechthoekjes, vierkantjes.....
en uiteindelijk komt de clou. Alles valt weer op zijn plek.
Wat werd het mooi! Het origineel is in andere kleuren, lime, paars, blauw en grijs.
Niet helemaal mijn smaak. Ik ben in mijn eigen kleuren "in the blind" meegaan doen.
Toen begon de ellende.....hoe te quilten?
Besloten werd om het meeste in de ditch te quilten. Had ik nooit moeten doen!
Wat een gedoe en zó frustrerend. Het werd een lelijke stomme flut quilt.
Dan komt gelukkig de redding. Dit voetje heeft mij verder geholpen.
Maar voor mij géén STITCH in de DITCH meer.
En nu is de EasyStreet AF!!!!
Ozo heppie
ik voel mij ozo heppy, zo heppie deze dag
en als je vraagt: wat heppie
als ik eens vragen mag
dan zeg ik: hoe wat heppie,
wat heppik aan die vraag,
heppie nooit dat heppieje
dat ik hep vandaag?
Dit gedichtje "Ozo heppie" is van Joke van Leeuwen en
schoot mij tijdens het schrijven van dit blogje te binnen.
Heb het altijd zo'n leuk gedichtje gevonden en het past dus helemaal bij
mijn Heppieje gevoel vandaag! :-)
Groetjes,
Hubertine